gadget: shure SM57

Ik sta bekend als iemand die wel van een gadget of negen houd. Ik heb geen telefoon, ik heb een smartphone, ik heb geen computer, maar ik heb een Mac. Ik heb geen camera, ik heb er zes en allemaal zijn ze speciaal.

Het nadeel van al die gadgets is dat ze morgen oud nieuws zijn. De telefoon is na aankoop al drie keer ingehaald door telefoons met meer zenders, betere ingebouwde camera’s en virtuele toetsenborden, waar je nog sneller RSI van krijgt. Datzelfde geld voor de computer en camera’s, die zijn een week na aanschaf links en rechts ingehaald door kleinere varianten met meer puntjes die nog sneller avondvullende IMAX films kunnen opnemen, bewerken en afspelen. En dat alles zonder te veranderen in een zogenaamde kniekachel.

Naast al die ‘normale gadgets’ als telefoons, mp3 spelers en camera’s ben ik ook nog een fervent gebruiker en spaarder van audio-opname gadgets, zoals microfoons (acht stuks en het einde is niet in zicht), koptelefoons (ik kon er zo snel zeven vinden), kabels (meters en meters) en hoge kwaliteit geluidrecorders. Daaruit heb ik een greep gedaan en voor u gekozen: de Shure SM57 microfoon. Je kan denken: “Wat een suffe keuze. Wat is daar nu bijzonder aan?”, maar dat zal je verbazen! Dit is een microfoon met een verhaal.

Uitgevonden in de tijd dat Led Zeppelin nog pubers waren en gadgets gemaakt werden met schroevendraaiers, hamers, popnagels en hoogovens. Dit is een design wat letterlijk de tand des tijds heeft doorstaan. Natuurlijk is die van mij een stuk nieuwer (een jaar of drie), maar er zijn bands die zweren bij hun in 1974 gekochte SM57. Er doen zelfs verhalen de ronde van SM57‘s die de rock-, punk- en garage periodes zonder noemenswaardig kwaliteitsverlies hebben doorstaan.

Even een opsomming wat microfoons gemiddeld doorstaan: vervoer in kratten die meer dan 80 graden heet worden, of juist bewaard bij -20, avond aan avond bombardementen van consumpties, zowel uit de mond van de zanger als in de vorm van bier uit het publiek, vallen op de grond, verkeerd aangesloten worden met teveel stroom en natuurlijk de openluchtconcerten in de stromende regen. Deze rakkers zijn wat je noemt: “robuust”.

Wat mij vooral aanspreekt is het feit dat deze microfoons nu nog gemaakt worden zoals ze dat meer dan 45 jaar geleden al deden; het ontwerp was áf. Geen kleurenschermpjes erbij, of firewire 800, geen anti-aanbak lagen of microssjips; gewoon een stuk staal, wat geweven metaal, een magneetje met een membraan en wat weerstandjes erbij: klaar!

Grappig genoeg is hij ontworpen als drummicrofoon, maar bleek al snel erg geschikt voor stemgeluid, daardoor heeft de SM57 ook zijn momenten in de schijnwerpers heeft gehad. Voor alle presidenten Bush is hij dé persconferentiemicrofoon geweest en werd hij gebruikt door zangers als K T Tunstall, , Tom Petty, Madonna, Bjork, Black Crowes, Lenny Kravitz en INXS.

Een tijdloze gadget.