Misschien ben ik een rasoptimist die niet gestoord wilt worden in mijn utopische droom dat alles soepel loopt, de mens goed is, maar het wordt me soms te veel. Ik snap het niet. Ik wil lief blijven en niet leven op conflicten.
Ik zal het uitleggen: Het nieuws: het gaat om conflicten, oorlog, belangen. Zelfs de verkiezingen gaat niet over het beter maken van het land, maar om het niet kiezen van de andere partij. Series op tv ook: oorlog, politie series, big brother, de diverse relatie-eilanden en alle help programmas. Het gaat om conflicten tussen partijen, voor ons, voor ons plezier, vermaak of wat ook. Ik snap het niet, waarom zou ik al die negatieve energie tot me nemen? Wat kan me een fictieve of andermans persoonlijke conflicten me iets schelen? Helpt dat me beter worden? Nee!
Hoe lang is het geleden dat er iets te zien was waar mensen samen iets goeds bereiken, geen belangen verstrengeling, maar belangen-verlenging en -versterking? Wellicht dat negatieve dingen makkelijker blijven hangen in een herinnering. Ik weet dat de wereld niet utipisch is, maar wordt het met dit televisie aanbod onze maatschappij geen religie wat zich versterkt door profisie en gedrag? Je zegt dat het slecht gaat, laat conflict zien, mensen voelen zich daar slecht over, mensen doen slechte dingen. Het geeft me stress.
Wat kan je eraan doen? Ik ga filteren wat ik hoor en zie. Ik wil weten hoe ik dingen kan verbeteren, ik wil niets meer weten waar ik geen invloed op heb en waar ik me rot over ga voelen. Ik wil veranderen naar iemand die positieve veranderingen kan verzorgen, kan helpen. Wie helpt mee?