Nodeloze onzekerheid maakt me van me meester als ik te weinig slaap. Paranoide voor alles en niets.
Wat is het toch facinerend, dat mensen die het juiste spul eten, goed leven en sporten ook fantatisch positief in het leven staan, nergens aan twijfelen en dat geeft op de een of andere manier af op de ander.
Maar dan is daar ‘de cake’ en het ‘nog even afmaken want het moet af’-momenten en knal, je hebt gelijk een flink aantal karmapunten tekort. Je vergeet om mee te golven met de stroming, bent alerter op de verkeerde manier en krijgt ongefundeerd het verkeerde gevoel dat er dingen mis zijn.
Snel grijpend naar vergeefse vriendelijkheid voor anderen om geforceerd de balans terug te brengen. Wetend dat de enige optie is: geen zoet, een extra rondje fietsen, kamer opruimen, afwas doen, vroeg en hard slapen en dan vroeg opstaan, dingen afmaken, aardig zijn omdat dat leuk is.
Slaap lekker jongen, dromend van een lief meisje ver weg.