‘t Is eigenlijk tv om te luisteren hè?

Net van de TV3 uitzending: Hummy van de Tonnekreek was als gast uitgenodigd en beschreef het concept ‘radio’ met de titel van deze blog.

Tonny
tonny

Wat is ze toch een blonde ouwe sok (enigsinds aan het uitrafelen) die Tonnie. Ze hoort een stukje van Rob Muntz nieuwe 747am radio-documentaire, en het floepte het er zomaar uit; dat het ‘eigenlijk tv om te luisteren is’. Dit alles gepaart met een onbevangen blik van haar, waar een (slaap) dronken pekinees jaloers op kan zijn. De rest van de gasten probeerde haar met plaatsvervangende schaamte te negeren.

Over onbevangen gesproken, een gedachte tussendoor: zou het zo zijn, dat er zoveel bagger gemaakt wordt voor TV omdat de makers nooit TV kijken omdat ‘het ze niet kan boeien’? Natuurlijk wordt deze opmerking wel geflankeerd door het geijkte: ‘Ja, er zitten wel goeien tussen, maar …. ‘. Hoe kan je iets beters/ anders maken als je niet weet wat je collega’s maken, of wat er totaal flopt en juist niet? Anyway, vreemde jongens die hilverdorpers