elke keer als ik ‘hop’ hoor

Elke keer als ik ‘hop’ hoor of zeg, dan komt er een enorme grijns op mijn gezicht.

Het is een lang verhaal, maar je kent het fenomeen stopwoorden wel. Nu zijn dat meestal opvullers van stilte zoals ‘uuuhm’, of ‘duuuussss’. Dat is best irritant, maar op een gegeven moment had ik een ander stopwoord samen met Marijke (kijk ook even op haar leuke nieuwe 164 vragen blog). Je raad het al: ‘hop’, als afsluiting, de bezegeling van een handeling, hoe klein ook. We werden er gek van … heerlijk.