Van het ontbreken van inspiratie kan ik niet spreken, maar als ik iets de schuld mag geven is het wel de bedrijven terreinen van Nederland.
Ja, goed ik ken ze niet goed, en dan alleen die in Amsterdam, maar als woonwijken uitgebreid gestuurd moeten worden op leefbaarheid, bereikbaarheid, groenvoorzieningen en winkels enzo, waarom doen ze dat niet met bedrijventerreinen?
Ik bedoel, waar leeft een gemiddelde medewerker het merendeel van zijn werkweek? Juist! In een gebouw met een prestiteuze engelse naam, op een omgekeerd evenredig troosteloos terrein. Ik bedoel: Galaxy Plaza, Amstel Business Parc zijn maar een greep. Het is dat er door een ander climaat geen tumbleweed in Nederland groeit, anders zou het weelderig groeien in de randsteden in de randstad (nog zo’n tegenstrijdige naam, een gebied tot stad verklaren, is er ook een gemeente met de naam randgemeente in de provincie randholland?).
Een korte hersenstorm: per werkdag, tijdens kantoortijd zijn er op zo’n gemiddeld bedrijven terrein een paar duizend mensen aanwezig die gemiddeld 3500 euro per maand te verbrassen hebben. Allen willen ze lekker eten tijdens de lunch, af en toe een beetje sporten en vooral rustig hun avondeten, electronische speeltjes en vakanties bijeen winkelen voordat ze naar huis gaan. In de tijd dat die mensen in hun fantasieloze betonne parken zitten te vervetten staan er honderden vierkante kilometers park, winkel en sportzaal in de woonwijken leeg, of op zijn minst half leeg. Wat is er fout in dit plaatje?
Je zou zeggen dat mensen willen werken in een inspirerende omgeving, met een park, een fijn broodjescafé en een winkel centrum om tussendoor, of na het werk even boodschappen te doen. Waarom bestaan die dan niet? Waarom zijn er zowiezo bedrijvenparken? Wilt niet iedereen lekker dichtbij het werk wonen, zodat ze de kinderen tussen de middag kunnen bezoeken op school, of even de post kunnen opwachten. Nouja, ik vat het niet echt.
