Tag: opinie

podspinsels II

Ik kan niet wachten, dus ik schrijf snel nog kort vervolg op het voorgaande artikel. Het nieuwe media landschap wordt een grote deken met kleine en grote mediabronnen, sommigen overkoepeld, anderen zelfstandig. Per mediasoort zullen de sponsoren zich distribueren om een perfecte aansluiting te vinden met hun gebruikersbasis.

We zappen al op TV omdat we niets willen missen en eigenlijk willen bepalen wat we wanneer zien en waarom. Het zappen helpt dus niet, daar worden de sponsoren niet echt blij van omdat ze niet genoeg coverage hebben doordat de reclametijd de zap-periode is.

Er moet dus een einde komen aan het zappen. Het moet selecteren worden, we moeten selecteren wat we willen zien en wanneer. Dat heeft een aantal gevolgen voor media en sponsoren. Voor de media zal men de lengte en kwaliteit van de aangeboden content moeten aanpassen .. nieuws en leukigheidjes moeten fragmentarischer, meer bytesize quotes met mogelijkheid tot (betaalde) verdieping en series en informatie kunnen op het model van film en iTunes, hoge kwaliteit verkoopt en verhuurt zichzelf en moet on demand compromisloos zichtbaar zijn.

Voor het aanbod kan je zowiezo al denken aan PayPerView, abonnementen, iTunes Music Store en andere modellen. Voor hoogstaande content wilt men vast betalen. Maar voor actualiteit, verdieping en mainstream entertainment is sponsering onvermijdelijk en vaak ook wenselijk. Nu kan immers per fragment op basis van de inhoud gesponsored worden, het weer gesponsored door zonnecreme, computernieuws en reviews door een computermerk of een provider, etc.

Goed we hebben dus geen grote media-aanbieders meer, of misschien wel, maar de media is gefragmenteerd naar kanalen die geheel of deels op doelgroepen passen. Ho! Doelgroepen wilde ik nog bij stilstaan, want ook die bestaan niet, althans geen 100 of 400, maar 10.000.000. Er zijn zat voetbal liefhebbers die grote auto’s leuk vinden en graag blote mevrouwen het nieuws zien presenteren, dat is een doelgroep. Maar om nou alle grote autoliefhebbers een reclame over het nieuwste graszaad te laten zien, klopt gewoon niet. Dus er zijn geen doelgroepen, maar iedereen is zijn eigen doelgroep, waardoor eigenlijk iedereen zijn eigen sponsor-pakket kan samenstellen. Die sponsoren geven niet alleen geld aan degene die de leuke programmas maken, maar ook direct aan de consument! Bijvoorbeeld met kortingen, of aanbiedingen. Door de fijnmazigheid en doeltreffendheid kunnen sponsoren op deze manier ook minder geld doeltreffender besteden.

Notitie: e.a. zit nog niet helemaal goed in mijn hoofd, maar ik kom er wel uit … hoop ik …

Doelgroepen bestaan niet! Eclectische nieuws specialisten ook niet?

‘De jongeren lezen minder’, ‘Deze krant is speciaal voor jongeren’, bah, dat kan toch niet … Jongeren lezen wel, maar lezen voornamelijk onmeetbare bronnen. Bovendien hebben ze in plaats van één bron van nieuws en informatie, er vijf tot tien, waardoor ze niet te controlleren zijn.

Zonder direct een commeciele draai aan te geven: adverteerders zijn hun klanten kwijt bij de kranten. De kranten worden minder gelezen en de schuld ligt zogenaamd bij de redactie, bladspiegel en dat soort apparaten. Conclusie: jongeren/ mensen lezen minder. Kortzichtig noem ik dat.

Niets is minder waar. Ik denk dat jongeren meer informatie tot zich nemen dan welke generatie dan ook, als je van generaties kan spreken. Bovendien maken ze ook nieuws door commentaar en diepte aan te brengen bij nieuwsbronnen als fora en blogs. Het enige probleem wat bladenmakers en kranten hebben is dat jongeren niet de hele krant willen lezen en daarom de krant niet kopen omdat het simpelweg niet rendabel is.

Nieuws wordt vaak opgedeeld in drie delen: daadwerkelijk nieuws (actualiteit), verdieping (achtergronden) en opinie. Die vind men in de zogenaamde verzuilde kranten van tegenwoordig. Als je zegt welke krant je lees, is bijna ook duidelijk welke partij je stemt. Jongeren hebben lak aan die zuilen, niet uit anarchisme, maar omdat er een exponentionele breede mediabron bij is gekomen, sneller, efficienter en door eclectisch leesgedrag (scannen) op maat gemaakt. Een gemiddelde dag van een student bestaat uit het minstens vijf keer controlleren van nu.nl voor het nieuws, daarbij drie keer een site als fok.nl voor de opinie en het ventileren van de eigen mening , en als ze iets niet snappen, dan Googlen of Wikipedia-en ze het even.

Dat ecletisme is natuurlijk niet te vangen in één blad, of site. Nog kan je zeggen dat een wetenschapstudent of wetenschapper alleen maar wetenschap en gerelateerd nieuws leest. Ik ben zelf IT’er (als zoiets bestaat) en lees naast wetenschap, ook veel over psychologie, reclame en ik geef niet veel om opinie (die heb ik zelf al), geef niets om oeverloos gewauwel over oorlog en ellende en ben wat media meer een navelstaarder (ik lul en lees graag over mijn blog, podcasting en nieuwe media).

Heb ik met zo’n profiel een eigen niche gevormd? Gaan mediaconcerns mijn niche invullen met het zoveelste blad wat slecht aansluit op mijn ‘profiel’? Lijkt me een slecht idee. Ik stel voor dat ‘de oude media’ inziet dat wij bestaan en blijven bij hun mooie statige verdiepte bladen en kranten. Die hebben nogsteeds waarde, maar voor een andere reden: het gezicht. Zo’n blad hoeft niet glossie en flitsend met popie-taal te zijn, maar duidelijk, informatierijk en to-the-point. Dat is waar we om hunkeren. Zorg voor hoge kwaliteit, dan we kopen het, zoals we ook nog steeds CD’s voor een veel te hoge prijs kopen als we de muziek écht goed vinden.