Het is weer maandag, in de maand van onverwachte kadootjes. Ik mag mezelf sinds vanochtend een nieuwe geiser kado doen. Weer 1k weg uit het spaarfonds, bah. Ik smacht naar gisteren, de dag met ‘het broodje’, zonneschijn en het ‘heerlijk niksen’ verheffen tot een kunst.
Ik wil graag nog een podcast maken hier, maar mijn hoofd is vol… met niets.
Ik wil nu nog dingen doen, maar ik ben alleen s’avonds thuis, als ik moe ben. Ik kijk nu naar buiten en ik wil met boekjes in stilte aan een houten tafel, opnemen, creatief zijn. Geen werk in mijn hoofd. Werk is nu geen plek waar ik energie krijg.
In plaats daarvan ben ik bezig op het werk hard rondjes te rennen om futiliteiten. Op dit moment ben ik een feature die best cool is tegen te houden omdat ik geen tijd heb, maar ik wil um wel! Maar ik kan het me niet veroorloven om te maken, want ik wordt afgerekend op optijd af, niet mooi, niet fijn, getver.
Dan hoor ik de vogeltjes zingen, ik ruik de drukkende zomergeur van de bomen in de buurt.
Dan heb ik zin in mijn leestafel, de tafel waar ik nog graag een huis bij wil kopen. Dan voel ik de blaadjes van mijn kleine boekje. Het is zo’n fijn boekje met een linnenkaft en echte papieren blaadjes. Je weet wel van die blaadjes die al een beetje geel zijn en in de zon nog geler worden en als je erop schrijft met potloot, dan zie je ribbeltjes. Oow wat fijn!
En dan om alles af te maken: een microfoon en de iPod klaar en een vriend of vriendin aan de overkant die graag meepraat. Dat is eigenlijk de perfecte dag. Ik droom er al lang over, met soms een vleugje in het echt. Ik hoop dat het snel eens waar wordt. Help je mee?
Vreemd woord dat vakidioot, maar je leest het misschien wel goed… Jij zoekt een web 2.0+ visionair, ik zoek een groep aan adhd leidende jongens en meisjes (die mogen niet ontbreken) om mooie projecten te bouwen en niet bang zijn om nú iets te proberen, niet onderzoeken, gelijk DOEN!
Ik ben een complete social networking nerd, een podcastfreak en een audiofiel. Ik luister mijn muziek hard en luister met hart naar jou. Dan lachen we elkaar uit of we duiken de koffer in voor een leuk project. Ik kijk graag naar de toekomst, maar als ik omkijk zie ik ook genoeg fijne dingen. Dingen mooi maken is geen optie, maar een uitgangspunt, samen het mooiste maken is het beste. Klanten zijn spelers en geen toeschouwers. Eigenwijs mag, maar super slim is beter.
Okay, ik heb een mooi bureau, maar ik wil een goede bureaustoel zodat ik ergonomisch kan zitten. Het is zaterdag en er is geen winkel open waar je Herman Miller stoelen kan kopen. Waar gaat dat nou weer over?!
Er moeten toch hele volstammen zijn die op een zaterdag bureaustoelen willen kopen? Of meubels voor hun thuiskantoor. Dit is natuurlijk terug te brengen op mijn probleem met openingstijden van winkels: winkels zijn open als ik er niet kan gaan en ze zijn dicht als ik zeeën van tijd en zin heb.
Ik bedoel, ik heb het geld klaarliggen, ik weet dat ik deze stoel wil, dus waarom wordt deze kans niet gegrepen door winkeleigenaren? Dus voor iedereen die dit leest: ik zoek een plek waar ik op zaterdag naar kan rijden en met een auto een Herman Miller stoel kan ophalen.
Ik zoek dus de Herman Miller Mirra, een heel fijne stoel!