Ik wil even wat gedachtenspuwen. Wat is nou het nut van al dat geblog en gepodcast, en waarom is dit zo belangrijk voor de wereld van media? Informatie en vermaak fragmenteert over een exponentioneel groeiend aantal bronnen. De gene die de meeste en belangrijkste bronnen heeft, wint, maar niet voor lang.
Helaas lijkt podcasting, maar ook podcast luisteren nog teveel een technische bezigheid, voor mensen met passie voor getgads en internet. Maar in plaats dat RSS en MP3 technieken zijn die de podcastbeweging dúwen, is het juist de planning dat de consument de gene is die die podcasten nodig gaat maken en belangrijker: commercieel interessant.
Ik ben de laatste paar maanden de wereld van podcasting aan het onderzoeken, onder andere door zelf te proberen podcasts te maken en te publiceren. Als zodanig vragen mensen mij: wat is dat dan, dat podcasten? Dat is toch gewoon radiopiraatje spelen? Een andere vraag is: wie luistert dan? Dan stelt men dat minder dan 1000 luisteraars toch niet haalbaar is, laat staan de 100.000 van een radiostation of de door Adam Curry beöogde 1.000.000 luisteraars voor zijn Podcasting netwerk?
Ik heb eerder geschreven dat de jongere mensen (iedereen tot een jaar of 50) steeds meer bronnen aanboord voor kwaliteitsinformatie en vermaak. Veel studenten en anderen die dagelijks met computers werken, ‘browsen’ minstens 5 sites per dag om op de hoogte te blijven van het normale nieuws, naast het verzamelen van informatie voor het uitoefenen van het vak.
Als je nou denkt: ‘Dat doe ik niet, veel te modern voor mij’, dan kan ik je ook wijzen op het ‘zappen’. Hoeveel zenders bekijkt een persoon op een avond? Dat lijkt me een mooi voorbeeld van ‘we bepalen zelf wel wat we bekijken en van wie we welke informatie opdoen’; nieuws op Nederland 1, het weer op rtl4, achtergronden bij Nova op Nederland 3 of bij B&vD op Talpa. Daarnaast is er ook de video/ DVD-recorder waarmee je de wedstrijden kan opnemen (we bepalen zelf wel wanneer ik wat kijk).
En nu komt het: podcasten vult precies dat gedrag en die behoefte in. Er is een enorme hoeveelheid aan aanbieders van informatie en vermaak in de podcast-wereld. Nu wordt dat nog vrij on-transparant en Low-Fi aangeboden, maar de kwaliteit en het goede aanbod stijgt bij de vleet.
Daar storen media-aanbieders zich mateloos aan. Zij zijn gewend hun fijne content te verkopen in grote verpakking samen met een goede hoeveelheid reclame. Vermaak en nieuws wordt nu bij TV verkocht als het ware één resteaurant met een groot lopend buffet met open afdelingen waar je jouw smaak kan vinden en waar je tijdens het consumeren gebombardeerd wordt met reclame. Dat is prettig voor de aanbieders en reclamemakers, ze hoeven immers er alleen voor te zorgen dat ze een heel algemene smaak aanbieden zodat er veel mensen gaan eten, zodat de reclame veel kans heeft effect te hebben.
Nu gaat dat effect verloren als de informatie niet meer in één resteaurant, of zowiezo op één tafel staat, maar in één grote open ruimte verspreid staat (internet). Omdat de media-aanbieders op dit moment maar op één of twee bronnen (sites) invloed hebben, is het effect van hun reclame marginaal. Het is dus zaak voor reclame-aanbieders om hun reclames te verspreiden over alle aanbieders die hun doelgroepen aanspreken (benzine reclames bij sites en podcasts over auto’s, verzekeringen op gezin-podcasts, etc.). Het grappige is dus: contentaanbieders lijken te verdwijnen als grote bronnen van informatie, dat is echter niet waar. Het is alleen de informatie en de gekoppelde reclame die fragmenteerd. U wilt alleen nieuws over auto’s? Dan kan u naar de 14 of 50 bronnen die over auto’s publiceren.
Dat bied waanzinnige mogelijkheden voor iedereen, niet alleen voor de aanbieders, maar vooral voor de consument. Kies de manier en bron van informatieconsumptie die jij fijn vind. Bij die ervaring hoort ook: vind ik de reclames aansprekend en passen ze bij mij. …. Hierover snel (hoop ik) meer…