Okay, zoals de meesten van jullie al weten heb ik een ‘probleem’ met realiteit en dat het zich niet wilt conformeren met mijn beeld ervan.
Vandaag er zijn twee dingen die er gewoon niet in gaan bij mij. Spam en dat ‘het mkb’ nooit heeft wat ik zoek op het moment dat ik het wil.
Podcast: Play in new window | Download
Wow, ik heb nu al vier nachten 10 uur geslapen. Ik kan niet tegen zomerhitte van Nederland, maar ik ben zeker geen wintertijdenmens.
Het is aan de ene kant heerlijk, maar mijn werkuren willen nu ook korter worden. Was ik maar weer freelance, 10:30 opstaan … en dan 2:00 naar bed. Tijd om eten kruidig te bereiden met laurier en paprika, jus en lekkere charlotjes, een mooie merlot erbij of een chardonnee (ofzo). Dan bij kaarslicht met een mooie vrouw… hmm, dat worden nog eens tijden. Nu nog even in de agenda zetten.
Grappig, dit is mijn stem wel, maar toch eigenlijk mijn beeld van wat mijn stem hoort te zijn.
Podcast: Play in new window | Download
Onder het motto “Waar gaat dat nou over”, de gezichtsmicrofoon. Ik kijk net een debat met Balkenende en andere politici en val over de enorm lelijke gezichtsmicrofoontjes die iedereen op heeft (zie foto).
Welk helder licht bij de omroep dacht: goh, laten we spannende televisie maken waarbij iedereen super goed hoorbaar is, door ze super goede en zichtbare microfoons te geven die tot ruim over het gezicht reiken. Ik ben een audiofiel, dus mij zal je niet horen over het toenemen van detail en kwaliteit in het geluid. Ik bedoel je kon praktisch de neusharen van Balkenende horen golven in zijn gesnuif bij een betoog van meneer Bos.
Maar wat zien die krengen (de microfoons, niet de politici) er lelijk uit…. bovendien… als je iedereen toch van één kant laat zien, plak dan daar niet ook nog eens die paal van een microfoon met oorstukje, doe dat dan tegen de andere kant.
Zoals vele instanties van wansmaak zijn ook hier de Belgen de voorhoeders (een ander voorbeeld is newbeat). Zij liepen een jaar geleden al met die geluidgevoelige satéprikkers tegen de kaaklijn, maar zijn er nu alweer op teruggekomen. Nu maar hopen dat er genoeg ijdele presentatoren zijn die een front vormen tegen deze vreemde praktijken.
Voor controlfreaks als ik is voorbereiding de beste manier om zenuwen om te vormen in gezonde spanning. Pas geleden ging ik voor het eerst zonder zenuwen naar de tandarts.
Tis vreemd, een volwassen man die toch een beetje zenuwachtig is voor een lieve mevrouw die je na een date van een half uurtje terugstuurt met gepolijstte en goedgekeurde tanden. Ik heb goede tanden, met ook nog een fijne kleur (zegt men), dus zenuwen zijn zowiezo niet nodig, maar nu waren ze daadwerkelijk afwezig. Geen geijsbeer in de woonkamer voor de rit van vijf minuten naar de ‘praktijk’ (zou er ook een theorie gebouw zijn voor tandartsen).
Vreemd genoeg duurde de afspraak langer dan normaal; een fijn gesprek erbij, helaas zonder kopje koffie of een appelpunt, maargoed geen enkele afspraak is perfect. Wel was er veel geprijs van tinten en de zoveelste vraag of ik echt niet bleek te bleken. Hoe is dat zo gekomen? Gewoon elke dag goed poetsen, flossen, stoken (met kleine stukken hout) en goed materiaal. Ik had het voor het eerst naar mijn zin bij de tandarts.