Ik ben eergisteren samen met Marc naar een dansvoorstelling geweest.
Het stuk heet Sporen van de Choreografen Leine en Roebana.
Het is een waanzinnige mooie voorstelling met een stuk of acht dansers, twee gambaviolisten (een soort zessnarige chello), een pianist en muziek van Hans Otten (iemand waarvan ik de score/ soundscapes en muziek erg waardeer). Waar het over gaat is bij moderne dans moeilijk te achterhalen, een en ander vind ik persoonlijk wat overweldigend om er een mooi verhaaltje van te maken in mijn hoofd, zo ook bij Sporen. Er waren ongeveer zes etappes onderbroken door een 10 seconde durend intermezzo van heftig geluid en wild gedans door een der danseressen. Daartussen lieten de diverse muziekanten twee maal zien en horen waar Sporen over gaat.
Enfin, ik ben er vol van en hoop via deze weg anderen te kunnen infecteren.