nieuw jasje voor sneaker.nl

Het voordeel van een mooie dag vakantie: je kan nog eens je site van een nieuwe jas voorzien
20060906-sneaker_nl_220.jpg

Ik moest nog wat uitrusten en opruimen van een klusdag gisteren, dus geen beter plek dan aan de laptop.

Belangrijkste aanpassing: de site is nu 1000 puntjes breed. Lekker vrolijke kleuren (ik ga daar nog mee experimenteren).

Door de nieuwe breedte (de oude site was 600 nog wat breed) kon ik de site verdelen in drie kolommen. De tweede kolom bevat meer nieuws van andere bronnen (flickr, sneaker.fm en del.icio.us) en de derde kolom bevat voornamelijk hulpjes om de site te bewandelen, dus: categorieën, tags, archief en nog veel meer.

Als leuk extraatje is onderaan de pagina nog een stuk of tien ‘oudere’ berichten te vinden. Laat me maar weten wat je ervan vind.

ik ben een RSS-FEEDSER

Jawel, na een tijd lang overdenken en investeringsplannen van 5 euro is het nieuwste design van Peter Sneekes te koop. Deze keer ook een beetje techie.20060831-rssfeedser.jpgDus hier is de uitleg (je mag het shirt overigens ook direct kopen op: tshirts.sneaker.nl): RSS is het protocol wat gebruikt wordt om artikelen en podcasts van deze site te syndiseren (duur woord voor ‘verspreiden’). RSS is eigenlijk een documentjes als deze webpagina, maar dan een die makkelijk door programma’s gelezen kan worden, zonder de opmaak die het voor jou leesbaar maakt. Een RSS-Feed is eigenlijk hetzelfde, alleen noemen ze het een feed -een doorlopende stroom- omdat de RSS-bestanden telkens van boven aangevuld worden met nieuwe artikelen die ik schrijf.

Goed, een ‘feed’ heeft als meervoud ‘feeds’, wat in het Nederlands klinkt als ‘fiets’. Omdat ik me nogal wat bezig hou met RSS vanwege deze site en mijn podcasts en ook van fietsen hou, ben ik dus een RSS/Fietser, of weer terug vertaald naar het Engels: RSS-FEEDSER.

wachten op de koeling

Ik ben heel gevoelig voor hitte. Ik zal vast niet de enige zijn, maar ik wacht tot het weer wat koeler is, dan ben ik meestal beter met het schrijven en maken van dingen. 20060717-fan.jpg

Op de een of andere manier ben ik het meest confortabel als ik een spijkerbroek kan dragen, met een t-shirt en iet wat zakken heeft voor mijn iPod. Meestal draag ik ook nog een tas met allemaal electronica erin: een geluidrecorder, microfoon en een camera. Verdomd, ik lijk wel een Radio 1 verslaggever. Nougoed, ik ben wel bezig om meer media dingen te doen vandaar de uitgebreidde uitrusting.

Ik wacht dus … nouja, ik ben wel bezig, maar niet met computer dingen (buiten mijn werk om natuurlijk). Ik ben voornamelijk lekker aan het fietsen, om een kleurtje te krijgen en wat verkoeling op te lopen. Dat werkt goed. Mijn route is meestal via Haarlem naar IJmuiden. Niet de meest inspirerende route, maar zeker wel lekker te fietsen. Mocht je nog een leuke fietsroute weten, dan hoor ik dat graag.

Nog zoiets: reageren. Mensen zijn blijkbaar erg huiverig voor het reageren op dingen op een website. Het mailen naar iemand is teveel moeite en een reactie plaatsen is te openbaar. Of men vind de eigen mening of opmerking niet boeiend genoeg. Tegen die mensen wil ik zeggen: graag! kommaarop met dat commentaar, het is voor iemand die verhaaltjes schrijft leuk om te horen van lezers.

druk en tijdje stil

Het is druk, op het werk en ook nog eens thuis. De huisvlijt kan niet op ook, dus met het zweet nog op de rug van de terugreis van het werk, weer aan het toetsenbord voor de kunstliefhebbers

De drukte is natuurlijk zelf opgelegde afleiding, alsof ik mezelf in het oor probeer te schreeuwen: kijk! een macbook!. Maardan elke minuut een andere reden. Erg vermoeiend.

Dan proberen we binnenkort maar vakantie te houden. Naar het zuiden, de rukvogels vooruit. Zon, duitsers en veel gefiets in de benen. De camera en microfoon zullen niet stil liggen, nog een weekje.

braaf dagboek

Wat motiveerd een blogger? Is er een onverzadigbare drang naar erkenning bij onbekenden? Zijn de publicaties een uitlaatklep? Proberen mensen een echt dagboek te maken zodat vrienden en familie weet wat er gebeurd in het leven van de persoon die vaak niet meer dan 10 kilomenter ver woont?

braaf dagboek

Ach, ik probeer vindbaar informatie aan te bieden. Dus dat als ik iets vind waar ik al een tijd naar zocht, of dat ik de waarde van de informatie om een andere reden hoog inschat. Dat zijn de juweeltjes, voor mij en hopelijk soms ook voor anderen. Mijn blog beschouw ik ook als een goed doorzoekbare juwelendoos. Maar niet iedereen vind dat, het gaat mij erom dat je eruit haalt wat je mooi vind en als je er niets aan vind, dan mag dat ook.

Meestal informatie dus, maar soms moet ik gewoon dingen kwijt, persoonlijke frustraties en gedachten die niet 1-2-3 neergelegd kunnen worden bij een goede vriend of een vriendin. Dat worden dan proppen in mijn hoofd, die moeten er dan ook uit. De enige manier die ik kan verzinnen is schrijven op mijn blog.

Veel mensen die dit lezen kennen mij ook, maar ik schrijf niet perse voor vrienden of mensen die mij kennen. Ik schrijf omdat het kwijt moet, maak niet uit hoe.

Een publiek voor mijn schrijven is wel belangrijk. Niet zozeer de aanwezigheid van publiek, of dat de stukjes per direct worden gelezen en acties erop volgen, maar meer het idee dat hetgeen wat ik schrijf zin heeft. Dat er ergens iemand is die zegt: goh.

Mijn blog is mijn onzichtbare vriend, mijn digitale hond. Het is de persoon die zegt: ‘ik weet precies wat je bedoeld’, me troost biedt en mijn vreugde deelt op het moment dat het nodig is. Mijn blog kwispelt na het posten van elk juweeltje. Nee, geen vervanging van welke vriend dan ook, maar god wat is het fijn om die prop uit mijn hoofd te halen.