ik wil klanten met spierballen

arnold_bicep.jpg
Verdomme wat werk ik toch in een zacht losliggend kwijlerig wereldje! Iedereen loopt alsof op eieren, want ‘de klant’ mag niet te hard geschud worden alsof de relatie elk moment een wiegedood kan sterven.

Wat ik nodig heb is een iemand die mij uitdaagt iets moois en fijns te maken, iets van deze tijd, of beter: de toekomst. En dan niet: “Prop zoveel mogelijk kut features en bullshit bingo woorden in zo min mogelijk tijd en budget”. Nee ik zoek iemand die mijn visie deelt, iemand die een gelijkwaardige relatie aangaat om iets geweldigs te maken! Iets wat kan groeien voor mensen, niet voor geld.

Dus ik vraag u: zijn alle mensen met geld, visie en kloten gecastereerd, of verhuist? Want ik heb er in drie jaar geen meer gezien. Wel veel bla bla, maar niemand die zich een project toeeigend, afmaakt en de confrontatie aangaat. Overigens de kloten zijn een metafoor.

prachtige heupen

Wat is het toch? Dat ik je vast wilt pakken; mijn armen om je heupen.

Ik druk jouw truitje tegen mijn oor.
Het is van dat rekbare stof, zijdezacht, mijn eendagsbaard klit zich vast.
Mijn wang raakt een stuk van de spijkerstof van je broek.
Zachtjes knijp ik in je bil.
Ik zucht en bij het inademen ruik ik de versgewassen stof en een vleugje van Chanel.
Wat kan mannengeluk toch eenvoudig zijn,
Zomaar jouw prachtige heupen.

mediamatic, a tribute

Ik durf het nu te zeggen: het bedrijf waar ik vroeger werkte, dat was Underworld extase.

mixer.jpg

Het was de geest van Tomato. Okay: ik bedoel: we hadden allemaal grote speakers en draaide constant trans house of wat voor een genre Underworld in de vroege jaren ook tot behoorde. Heel hard, we namen tatoeages, hadden sex, leefde hard en zopen minstens even hard.

Het bedrijf heette Mediamatic, maar als je een bedrijf kon weergeven als een pak sinaasappelsap dan was de verpakking de naam en de inhoud de mensen. Van dat pak vond ik de inhoud het mooiste het was de meest sappige fruitige gezonde gelukkige sinaasappelsap ooit. Ik weet zeker dat er soms ook XTC en wat cocaïne in zat, dat kan bijna niet anders.

Ik ga geen afbreuk doen van deze mythe, het wás gewoon zo! Iedereen was (en is) mooi, iedereen was in harmonie en iedereen is nu mijn vriend en vriendin geworden tot deze dag toe … nu ruim 6 jaar later. Disharmonie kwam alleen voor als het nodig was, om nog meer samen te genereren.

De muziek: Underworld, Aphex Twin, Kruder en Dorfmeister, Ninja Tunes. En hard! Tenentintelende, botten jeukende liefde en muziek. Ja, ik mis het soms. De arrogantie naar iedereen, zelfs de hand die je voedde. De woede van plezier en de nachten doorwerken aan spullen die nooit het daglicht zouden zien. Man wat mis ik die tijd.