de vorm – Page 11 – Peter op sneaker.nl

Note: Inspiratie in treinen

Dus net terug uit de trein van Utrecht naar Amsterdam. Op de een of andere manier is die trein zondag vol met leuke momenten. Niet persé met leuke mensen (ja ook, eigenlijk), maar vooral inspiratie momenten.

Tijd om al het fysieke stil te zetten en de hersenspinsels lekker door te laten spinnen. Ik heb net veel mooie muziek geluisterd (zie stukje over Autechre) en mooie ideeën gemaakt voor fotos en concepten voor het web (hiervan binnenkort wellicht voorbeelden op deze website.

In de trein terug naar huis (&copy 2004; sneaker.nl)

Ik heb direct wat mensen gebeld voor de ideeën. Ik heb wat modellen nodig, en gelukkig zijn er paar gewillige zielen in mijn vriendenkring, met mooie koppen en fijn karakter. Mijn soort mensen: die het beter weten (niet het denken, maar echt beter weten), hun ding (sorry Thimon) doen omdat zij het zo vinden en hun leven leiden in plaats van dat het leven hun leid. Niet zozeer zonder lijden, maar wel met karakter… fijn … dat kan je namelijk zien. Saaie koppen bestaan natuurlijk niet, maar ik lees graag koppen en tijdens dat lezen heb ik liever een veel gelezen boek met ezelsoren en een verweerde leren band, dan een glossy computerblad met geijkte Microsoft advertenties.

Dans en Muziek: Stranger than Kindness / Still you en Autechre

Pas geleden naar bovenstaande voorstelling geweest met Marc. We hadden al de try-outs gezien in de Melkweg, maar nu was Stranger than Kindness / Still you (door Suzy Blok) zo mogelijk nog mooier en spannender.

Vooral muziekaal en rafiniteit wat verbeterd in de twee dans stukken. De één met twee mannen (Martijn Kappers en Reinier Schimmel) die een broederlijke liefdesverhouding in al zijn facetten op een zeer dynamische manier wisten te vangen.
De ander was een stuk met een van de spelers van het eerste stuk samen met een vrouw (Reinier Schimmel en Kelly Hirina). Naar mijn smaak was ook dit stuk beter geworden, overigens met waanzinnig muziek van Autechre wat me de rest van deze maand heeft achtervolgt. Met recht mijn horizon verbredend.

Dan gelijk maar een stukje over Autechre. Deze twee mannen komen uit dezelfde stal als Aphex Twin, Boards of Canada, LFO en Plaid, namelijk Warp Records (coole site overigens). Ze maken al sinds begin jaren 90 uit de vorige eeuw mooie muziek. Vroeger (lees: 2002) waren ze al getipt door Mark Bensdorp, maar was ik er blijkbaar nog niet klaar voor. Nu ik zelf soms geluid maak, is deze muziek des te mooier. Volgens velen gekenmerkt als ‘kenners’ muziek, of ‘muziek om bij na te denken’, des al niet te min, mooi stukje electronische muziek.
Ik heb ook wat in hun gearlijst gekeken (maak notie van de drie links naar het refererende artikel), mooie spullen hebben de heren daar liggen. Natuurlijk konden de klassiekers Clavia, Kurzweill, Korg, Roland, Casio en Akai niet ontbreken. Vooral de Kurzweill en Max/SMP waren geen verrassingen, maar toch fijn om bevestigd te zien. Ik ben vooralsnog erg nieuwsgierig naar de eerste.

Nou, gelukkig nieuwjaar alvast.

Eindelijk een einde van dit jaar … tis natuurlijk een beetje willekeurig die plek in het jaar van oud en nieuw, maar toch fijn dat zo’n rot jaar, met rampspoed, gemiste kansen en geïnverteerd plezier (persoonlijk en op het werk) af te sluiten is.

Het was natuurlijk niet allemaal pet, maar ik heb betere jaren gezien.

Dus iedereen: Heel fijn 2005, maak er wat moois van. Ik ga het in elk geval proberen. Het wordt een jaar met keuzes, mogelijkheden en nieuwe mensen, die ik allemaal ter harte neem.

Hierboven een mooi plaatje waardoor ik in elk geval vrolijker en positief werd. Ik was aan het fietesen op Javaeiland, toen ik het pondje zag aanleggen .. dus ik voor een euri op de boot gestapt, en zo mooi met zonnetje in de toet over het IJ achter CS (en dus Post CS, het gebouw op de foto). Wat is fotos maken toch fijn.

Kleren met een geurtje, voor mannenâ„¢ !

Mannen hebben er een hekel aan, vrouwen zweren erbij: geurbuideltjes tussen de kleren. Waarom heeft er nog niet iemand zoiets gemaakt met -voor mannen- aantrekkelijke geuren?

Het zijn van die zakjes met spullen die ruiken naar lavendel, appelbloesem, of mandarijn enzo. Die moet je dan tussen je kleren doen zodat ze lekker fris ruikend uit de kledingkast komen. Dat laatste is geen probleem, maar ik verdom het met een walm van de wilde bloesem van bosvruchten achter me door de stad of kantoor te wandelen. Oplossing: geurblokken voor mannenkleren (dus, blokken, geen buideltjes!).

Kleren met geur voor mannen, geurblokken, pak, koffie

Naar wat moeten die geurblokken dan ruiken? Nou, dat ligt aan het doel. Iedereen weet dat de man de stropdas gebruikt als indrukwekkend kledingstuk, vandaar de term ‘Power Tie’. Dus we willen (blijkbaar) indruk maken op andere mannen. Dan zouden goeie geur-voorbeelden zijn:

versgebrandde koffie
nieuwe autogeur/ motorolie
smeulende BBQ geur (met een hint van peut, om het vuur aan te krijgen)

Maar we willen de vrouwen natuurlijk ook niet verwaarlozen, dus dan kiezen we voor:

versgebakken brood, of cake (mijn persoonlijke lucht verfrisser voor als het huis muf ruikt).
kokos met een vleugje citroen
knapperend haardvuur

En dat allemaal stoer verpakt, dus niet met een lief strikje van zijde, maar met een grof touw (zie foto), of in een gietijzeren blok. Al met al een goed alternatief op van die afschuwelijk lieve bloemenbuideltjes. Binnenkort verkrijgbaar bij uw slijter, bakker en autosloop 😉

Blusolifant: kinderen tegen extremisme?

Het was gisteren dat ik deze link over de ‘Blusolifant’ ontving van Cristina (http://www.garciacity.com). De Blusolifant is een reactie op een nodeloze brand in een Islamitische School, aangestoken door extremistische ~~randdebielen~~.

Natuurlijk zijn dit soort acties vrij impactloos en al helemaal niet als er geen aandacht aan besteed wordt, vandaar dat ik het hier noem. Dat doe ik niet bij elke spontane actie, maar deze keer vond ik het olifantje wel grappig en nieuw dat punt door kinderen uitgedragen wordt. Het is namelijk de bedoeling dat kinderen hun eigen (papieren) blusolifantje maken en die bijvoorbeeld om hun nek aan kettinkje dragen, of ophangen in de auto van pappa en mamma tegen achterruit, of aan de spiegel, aan de voordeur van het huis, etc..

Net als de gele armbandjes van Lance Armstrong ‘tegen kanker’ en het lieveheersbeestje tegen geweld zouden deze olifantjes een eigen symbool kunnen worden tegen een tweedeling en agressie in ons landje door een insignificante maar gevaarlijke groep extremisten.