Ik ben sinds een paar maanden geïnspireerd bezig met het lezen van ingrediëntenlijsten in de winkel. Hiermee heb ik veel geleerd over voedsel en drankjes en ook een stuk bewuster geworden over hetgeen wat ik eet. Het resultaat is Het Leesdieet (en in het Engels: The Read diet)
Het begon allemaal met het horen over High Fructose Corn Syrup, of in het nederlands glucose-fructose siroop op No Agenda Show, de nieuws deconstructie broadcast van Adam Curry en John C. Dvorak. Het bleek dat steeds meer suiker in eten en drinken wordt vervangen door glucose-fructose siroop. De vraag daarbij was voor mij: “Waarom vervangen ze suiker met glucose-fructose siroop?” en “Is dat drankje of koekje dan nog wel goed voor me?”
Het experiment
Dit ingredient bleek daarbij ook niet onomstreden. Het lijkt erop dat je lijf op een andere manier omgaat met glucose-fructose siroop dan met (normale) suiker. Dit geld ook voor andere suikervervangers. Met deze interesse en vragen ben ik voor de grap eens gaan kijken of ik kon leven zonder glucose-fructose siroop in mijn eten en drinken. Dit resulteerde dat ik twee keer zo lang winkelde (ik las immers alles eerst) en dat ik bijna alles terugleg. Met het lezen in de winkel was het fundament van het Leesdieet gelegd.
Wat blijft er over?
Door het weglaten van – het bijna arbitrair gekozen- glucose-fructose siroop vallen een heleboel lekkere dingen van je dieet: bijna alle koekjes, alle kauwbare snoepjes (drop, winegums, kaneelstokken), veel drankjes, sommige fruitsap en ook sommige ships. Er zaten ook verrassingen tussen: geen ontbijtkoek, geen beschuit en geen pudding. Als je de weggevallen producten niet vervangt met andere producten, dan val je best af. Ervaring leert echter dat er voor sommige snoep en koek toch fijne vervangers zijn, zoals chocolade, rozijntjes en gebrande nootjes. Wat me opviel was dat er voornamelijk ‘eerlijke’ producten overbleven, meestal gepaard met een korte ingrediëntenlijst met daarin herkenbare ingrediënten. De ogenschijnlijke producten hebben soms toch een verrassend lange en moeilijke leesbare lijst. Vind voor de grap maar eens een zak chips die minder dan vier ingrediënten heeft; Je zou zeggen, aardappels, plantaardige olie en zout … nee dus. Maar ze bestaan wel hoor.
Verloedering van eenvoudige producten door ‘light’
Na korte tijd ben ik ook gestopt met het eten en drinken van light-producten waarvan veelal suiker is vervangen met aspartaan, xilitol of andere suikervervangers. Ik vertrouw ze niet, vooral omdat ik niet weet wat ze doen met mijn lijf. Daarbij viel me op dat de ‘light producten’ verrassend veel spullen nodig hebben om suiker en vet te vervangen. Veel drinkyoghurt mag bijvoorbeeld om die reden geen drinkyoghurt meer heten, omdat er nauwelijks echte yoghurt in zit, maar voornamelijk water, aspartaam en maiszetmeel (voor verdikking). Zo zijn er ook producten die zich ‘melkdrank’ noemen omdat het geen melk genoemd mag noemen. Deze dranken bestaan voornamelijk uit melkpoeder, water en emulgatoren.
Kennis is de essentie van het leesdieet
De essentie van het leesdieet is het herwinnen van kennis over eten en daardoor gebalanceerde keuzes te kunnen maken. Voor mij heeft het ook een waardering voor eerlijke en pure producten gebracht. Eenvoud lijkt vaak ook het fijnst te zijn. Ik heb ook het idee dat door de verpakkingen critisch te lezen en te begrijpen waaruit eten is gemaakt mijn eetpatroon een klein beetje beter is geworden.
Kijk voor meer informatie over het leesdieet op: leesdieet.nl
Helaas werkt het commentaar mechanisme tijdelijk niet… Je kan eventueel commentaar en vragen posten via mijn twitter:Â twitter.com/sneakerpeet
