spannend! mijn eerste bedrijfspodcast

Ik luister nu naar de technisch directeur. Het is zaterdagavond, maar toch hoor ik hem. Ik heb pasgeleden voor het eerst een bedrijf podcast opgenomen. En nu ben ik aan het afmonteren.

ideal portable interview setup

Vrijdag was het zover. Een uur lang gaf Heini mij een privé presentatie waar ik zelf ook wat vragen kon stellen en opmerkingen kon maken. Alles was goed voorbereid, zowel het geluid als zijn praatje. En nu annoteer de opname met meer informatie en ik maak hoofstukken zodat de luisteraar snel naar delen van de opname kan springen.

Spannend hoe het ontvangen gaat worden. 🙂 Overigens, de opname set is bij deze ook bewezen. Ik had zorgvuldig een set hardware geselecteerd om een optimale opname te kunnen maken. Dus even voor de nerds een rondje:

sneakerpeet.com is live!

Veel mensen die ik tegen kom overweldig ik wel eens met de hoeveelheid sites waarop ik publiceer. Speciaal daarvoor heb ik een site gemaakt waar de meest recente publicaties te zien zijn. Kijk snel op sneakerpeet.com om mij in de gaten te houden.

Op sneakerpeet.com vind je de laatste 20 dingen die ik op het web heb gepubliceerd. Dat kunnen verhaaltjes zijn, podcasts, links, favorieten of fotos.

In het kort heeft elke site die ik maak of gebruik wel een RSS feed, die RSS feeds worden door Jaiku samengevoegt en ik gebruik de samengevoegde feed van Jaiku om sneakerpeet.com van content te voorzien.

RSS is overigens een soort computertaal waarin alle verhaaltjes (posts) die op een site staan, ‘leesbaar’ gemaakt worden voor andere websites. Op deze manier kan je nieuws en andere content syndiceren (verspreiden over meerdere publicaties).

Ik heb sneakerpeet.com overigens ook nog verreikt met links en fotos.

Glukt!

sneaker_gmail.jpg

Het is gelukt! Ik ben verhuist met mijn mail naar Gmail met Google Apps. Er zijn nog wel wat ‘maaren’, maar die worden hoop ik snel opgelost.

Ik heb wat belangrijke domeinen van mijn familie naar Gmail verhuist, omdat ik eigenlijk geen zin had in alle verantwoordelijkheden die bij het hosten van mail horen. Met name spam, virussen en andere dingen die mijn familieleden bedreigen. Ik wil dat dingen werken zoals je verwacht dat werkt en dat lijkt Google goed door te hebben.

Zoals ik al eerder beschreef, dit is geen gratis service, hiervoor moet je betalen (althans ik heb de keuze gemaakt, voornamelijk voor gegarendeerde kwaliteit van service). Voor 50 piek per jaar, per persoon ben je af van het gezeur en krijg je plek voor 10Gb aan mail voor elk lid van je domein (mail lezer) en een aantal leuke dingen bij die ook al bij het standaard (gratis) Google pakket zat.

Die gratis features verwacht je overigens ook in een ‘corporate’ samenwerk omgeving:

  • Een (gedeelde) agenda (Google Calendar).
  • Een soort Office pakket waarmee je documenten kan delen en samen kan bewerken.
  • Mogelijkheid om je contacten over het domein te delen (dus ik kan adressen delen met mijn broertje).
  • Meerdere domeinen, of eigenlijk een domein alias, dus truus@aaaa.nl en truus@bbbb.nl zijn dezelfde mailbox.
  • Meerdere persoonlijkheden om je mails in te schrijven (iets wat veel mail clients nog niet kunnen).
  • Een super manier van zoeken in je mail (bij IMAP en POP3 levert dat per geval elk zijn eigen problemen op).

Maar er is nog maar één ding waarop we wachten: migratie van oude mail naar de nieuwe omgeving. Ik zit met een archief van zo’n 15 jaar aan mail die ik ook graag wil meenemen. Nu zit dat nog op de ‘oude’ server in een IMAP omgeving, maar Google belooft daar snel genoeg een verhuisgereedschap voor. Dus nu nog spannend, maar wel voorzichtig positief.

gmail experiment

photoredheat1.jpgOnder het genot van Red Heat schrijf ik je dit stukje. Ik ben namelijk hosting zat … Websites, daar kan ik wat mee, maar mail, dat moet gewoon werken… net als deuren, of zwaartekracht.

Enfin, ik gebruik al een tijdje GMail, van Google en dat deed me steeds meer deugd. Een fijne webinterface, alles is practisch altijd beschikbaar, leuke extratjes als agenda’s documenten en natuurlijk de persoonlijke startpagina.

Sinds een korte tijd heeft Google deze service ook wat professioneler aan gepakt. Dat wilt zeggen: mensen met een eigen domein kunnen nu via GMail (lees: Google Apps) hun mail checken. Geen gedoe meer met lelijke interfaces zoals die van alle andere providers. Mail lijkt een soort van extratje te zijn.

Dus ik ben de uitdaging aangegaan en ben nu aan het migreren. Je moet wel een beetje technisch zijn, maar dan zou het ook moeten werken. Nu dus wachten dat alle DNS waardes goed komen en Google ook zegt dat alles klopt. Morgen meer nieuws.

muziek tilt me op

Ze zeggen dat je muzieksmaak boven een bepaalde leeftijd consolideert, dat je de ‘muziek van tegenwoordig’ niet meer leuk vind, of ‘een slecht copie van vroeger’. Ik heb daar gelukkig nog geen last van, sterker nog, ik heb de dance-avonden van TMF en MTV herondekt.

Net ‘terug’ van een clip van Roger Sanchez, wat een heerlijke positieve dance met een fijne clip erbij van een oude disco’er die met een enormous afro en dito gettoblaster door Rotterdam danst (in de Albert H. en voor het gemeentehuis), erg grappig. Daar wordt ik nou blij van. Die muziek van tegenwoordig is best prettig, maar om nou te zeggen dat ik alles snap van de ‘jeugd van tegenwoordig’, nee. Althans, hierbij een voorbeeld.

MySpace is zo’n plek á la friendster, orkut, maar dan cooler met msn, vriendjes, ringtones, plaatjes, filmpjes en vooral muziek. Men profileert zich zeg maar met ‘media’ en relaties. Ik snap helemaal dat jongens en meisjes daar hun vriendengroepen bijeen willen houden. Ze kunnen er al hun muziek, filmpjes, fotos, berichten en wat al niet meer bijelkaar houden en het schijnt te draaien op technieken als die van ‘six levels of seperation‘ waarmee je alles en iedereen aanelkaar kan ‘linken’. De ‘six levels of seperation’ slaat op de theorie dat iedereen via een ketting van zes vrienden, familieleden en kennissen een relatie heeft met een willekeurig ander iemand op de hele wereld. Dus via een ketting van slechts zes ‘vrienden van vrienden’ sta ik in direct contact met bijvoorbeeld Steve Jobs, of de schoonzus van de president van Japan.
Heel leuk tot nu toe, maar nu mijn bezwaar: wat is die site godsgruwelijk lelijk! Die tieners pleuren er maar een berg plaatjes op, veelal heel roze en dan de ene voordelige foto van zichzelf of die van een half naakt fotomodel erbij (geen bezwaar daar), filmpjes en een commentaar-deel die de site zo uiteentrekt dat ik er spontaan pijn krijgt in mijn website-bouwer-hartje. Daar gaat weer een vooroordeel uit het raam, dat tieners oppervlakkig zijn 😉 Toch lijkt het er weer op dat inhoud, significantie, relaties en plezier beter scoren dan schoonheid en bruikbaarheid. Rare jongens die websitegebruikers.