Samen met Robbert ging ik naar de Augmented Reality Flashmob op de Dam, georganiseerd door Sander Veenhof. Augmented reality legt een ‘laag’ over de realiteit heen, vaak met extra informatie, maar hier in de vorm van 3D superhelden op de Dam.
Vondelparkbrug versneld
Heerlijk begin van het weekend … even over de leuning van de brug van het Vondelpark hangen … Genieten hoor …
Feel that sound, weteringschans
Een heerlijk voorbeeld van “Sound track to your life”, een uitzicht op de Weteringschans in Amsterdam. Dit is het uitzicht vanuit het raam bij mijn werk 🙂 Heerlijk genieten
Uitzicht op Ashley Road, Hong Kong
Het is al een tijdje geleden, eigenlijk drie jaar op de kop af, dat ik in Hong Kong was voor de trouwerij van mijn goeie vriend Marc. Marc, gefeliciteerd! Vanuit het hotel maakte ik dit filmpje voor een andere vriend.
Je ziet hier het uitzicht op Ashley Road in Hong Kong (niet het eiland, maar main-land Hong Kong). Het is een klein doodlopend straatje met kleine handel en leuke vriendelijke mensen. Ik had daar negen dagen mijn vertrek in een piepklein maar fijn appartementje. De muziek is van de Chemical Brothers.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=WbImMFF5xc4[/youtube]
gadget: de AeroPress espresso maker
Koffie, kwaliteit en eenvoud zijn de steekwoorden van de gadget van deze maand. Ik ga het hebben over de Aerobie AeroPress, dè manier om een echte espresso te maken zonder te vertrouwen op elektriciteit. Daarom is de AeroPress perfect voor ‘on the road’.
Ik ben groot geworden als een theedrinker, ten eerste omdat ik de kick van cafeïne als jong persoon niet nodig had (ik ben nog uit de tijd en regio waar we vertrouwde op slaap om fit te blijven, in plaats van RedBull en wat ze tegenwoordig allemaal nog meer verkopen om nog sneller diabeticus te worden). Nog veel belangrijker dan mijn -helaas tijdelijke- jeugdige energie was de smaak van de koffie die mijn moeder maakte. Het was meestal een slap oplosbakje, of -op zondag- een kopje roodband van de Utrechtse bonenbranders. Je leest het al: de smaak van koffie kon me toen niet bekoren.
Met de stap naar de grote stad en mijn eerste baantje werd ik met één klap het stoom- en koper-tijdperk ingeslingerd. Bij de sollicitatie werd het zaadje van mijn ‘perfecte koffie’ -verslaving gelegd. Ik keek mijn ogen uit toen mijn eerst PZ dame luid pratend over het lawaai van de live gemalen bonen mijn eerste kopje espresso uit het godenstof perste met een machine die zeker twee meter breed was. Het monster van Vibiemme had drie ‘pitten’ en een boiler en leidingen van puur koper. Elk ‘shot’ werd met een kracht van 15 bar door de koffie gejaagd, resulterende in een drankje waarvan je een week kon genieten, voor zowel energie als smaak.
Wow, even herstellen van die flashback. Je leest het al: ik was begiftigd en verwend met de perfecte koffie op het werk. Hoe kon ik -in de zes uur per week dat ik niet op het werk was- mijn dorst lessen met het hongerloon van mijn eerste baantje? Een echt espresso apparaat kostte al snel 300 gulden. Toen hoorde ik van de AeroPress. Het lijkt op een enorme injectie spuit waar koffie uit komt. Het stelt je instaat om heet water onder druk door koffie te jagen, resulterende in een kopje koffie met een echt crema laagje.
Het bereiden van de koffie is zo eenvoudig als iets wat niet moeilijk is. Kook water in een waterkoker, fluitketel, of op een kampvuur, het maakt niet uit. Haal de zuiger uit de AeroPress. In de plaats van de naald is er bij de AeroPress onderaan de cilinder een bakje met gaatjes waarop je een papieren koffiefilter doet, daarop schep je gemalen koffie, gevolgd door heet water. Daarna druk je met gematigde kracht de zuiger in de plastic cilinder, totdat al het water door het filter en de koffie is geperst. Heerlijke koffie (afhankelijk van de maling en de bonensoort) is het resultaat.
Leuke anekdote: De AeroPress is het enige koffie product in het assortiment van Aerobie; ze maken eigenlijk frisbees en jojo’s.