Google Idols

pomme en kelly Pomme en Kelly

Voor wie wilt weten wat 15 jarigen tegenwoordig doen met webcams en andere video apparatuur.

Ze maken hun eigen filmpjes bij hun favoriete muziek en posten dat op http://video.google.com … natuurlijk resultaat: een populariteit wedstrijd met de naam ‘Google Idols’. Verrassend genoeg zijn twee Nederlandse meisjes doorgedrongen tot de halve finale (Pomme en Kelly).
http://www.googleidol.com/

Update: Sterker nog! Ze staan in de finale!!!

alles is een blog

sneekes.net blog

Zojuist mijn bedrijfsite gerestyled zodat het weer een beetje smoelt en goed te onderhouden is. Hoe meer sites ik ‘even’ in elkaar rost, kom ik erachter dat ik in de ‘Alles is een weblog’ fase zit.

Al heel lang heb ik de mening dat websites niets meer is dan lijstjes met artikeltjes. Dat klinkt lekker bot, maar in essentie is dat wat de meeste sites worden. Natuurlijk heb je de prettige uitzondering waar daadwerkelijk nog een webapplicatie gemaakt word: Je stopt er wat in en je krijgt een totaal nieuw en verrassend mooi ding eruit (zoekmachines en sociale netwerksites zijn van die dingen), maar zelfs die zijn te reduceren tot lijstjes en artikeltjes.

Enfin, alles is een blog. Zo ook mijn site waar ik mijn aanbod en mijn onmetelijke kennis te vinden was.. en nu zijn het dus allemaal artikelen en categoriën. Makkelijk zat.

Doelgroepen bestaan niet! Eclectische nieuws specialisten ook niet?

‘De jongeren lezen minder’, ‘Deze krant is speciaal voor jongeren’, bah, dat kan toch niet … Jongeren lezen wel, maar lezen voornamelijk onmeetbare bronnen. Bovendien hebben ze in plaats van één bron van nieuws en informatie, er vijf tot tien, waardoor ze niet te controlleren zijn.

Zonder direct een commeciele draai aan te geven: adverteerders zijn hun klanten kwijt bij de kranten. De kranten worden minder gelezen en de schuld ligt zogenaamd bij de redactie, bladspiegel en dat soort apparaten. Conclusie: jongeren/ mensen lezen minder. Kortzichtig noem ik dat.

Niets is minder waar. Ik denk dat jongeren meer informatie tot zich nemen dan welke generatie dan ook, als je van generaties kan spreken. Bovendien maken ze ook nieuws door commentaar en diepte aan te brengen bij nieuwsbronnen als fora en blogs. Het enige probleem wat bladenmakers en kranten hebben is dat jongeren niet de hele krant willen lezen en daarom de krant niet kopen omdat het simpelweg niet rendabel is.

Nieuws wordt vaak opgedeeld in drie delen: daadwerkelijk nieuws (actualiteit), verdieping (achtergronden) en opinie. Die vind men in de zogenaamde verzuilde kranten van tegenwoordig. Als je zegt welke krant je lees, is bijna ook duidelijk welke partij je stemt. Jongeren hebben lak aan die zuilen, niet uit anarchisme, maar omdat er een exponentionele breede mediabron bij is gekomen, sneller, efficienter en door eclectisch leesgedrag (scannen) op maat gemaakt. Een gemiddelde dag van een student bestaat uit het minstens vijf keer controlleren van nu.nl voor het nieuws, daarbij drie keer een site als fok.nl voor de opinie en het ventileren van de eigen mening , en als ze iets niet snappen, dan Googlen of Wikipedia-en ze het even.

Dat ecletisme is natuurlijk niet te vangen in één blad, of site. Nog kan je zeggen dat een wetenschapstudent of wetenschapper alleen maar wetenschap en gerelateerd nieuws leest. Ik ben zelf IT’er (als zoiets bestaat) en lees naast wetenschap, ook veel over psychologie, reclame en ik geef niet veel om opinie (die heb ik zelf al), geef niets om oeverloos gewauwel over oorlog en ellende en ben wat media meer een navelstaarder (ik lul en lees graag over mijn blog, podcasting en nieuwe media).

Heb ik met zo’n profiel een eigen niche gevormd? Gaan mediaconcerns mijn niche invullen met het zoveelste blad wat slecht aansluit op mijn ‘profiel’? Lijkt me een slecht idee. Ik stel voor dat ‘de oude media’ inziet dat wij bestaan en blijven bij hun mooie statige verdiepte bladen en kranten. Die hebben nogsteeds waarde, maar voor een andere reden: het gezicht. Zo’n blad hoeft niet glossie en flitsend met popie-taal te zijn, maar duidelijk, informatierijk en to-the-point. Dat is waar we om hunkeren. Zorg voor hoge kwaliteit, dan we kopen het, zoals we ook nog steeds CD’s voor een veel te hoge prijs kopen als we de muziek écht goed vinden.

Ik ben oom!

Julia

Jawel, ik ben donderdag oom geworden … het is een meisje, ze heet Julia.

Ik was op cursus in Rotterdam (eigenlijk Capelle Schollevaar), toen ik smiddags een telefoontje kreeg van mijn broertje… ‘Dag Ome Peter’. Ik schoot bijna vol.

Inmiddels heb ik het meisje al gezien, ze is erg mooi, en heeft alles wat erbij hoort. Kijk maar naar mijn kleine rapportage van haar: Julia’s pagina

gek woord: ontberen

ontberen sign bear xing

Wat is onze taal toch volgepropt met orenschijnlijk vreemde woorden. Neem ontberen nou eens. Is dat het ontbreken van beren?

Een nieuwe collega had het al over de beren op de weg die dan weg zijn door te ontberen. Dat het doordat het verwijderen van beren een zwaar proces is (beren worden tot een kilo of 600, als je een grizzlybeer treft), dat het daarom ontberen heet?. Maar dat is het waarschijnlijk niet.

Ontberen is immers het ontbreken van iets; men ontbeert een artikel, eigenschap of ervaring. Wellicht dat het ontbreken van beren zo’n ernstige leegte achterlaat dat het extra wordt aangezet als iets wat een écht gemis is (in tegenstelling tot een gemis als bijvoorbeeld een gebrek of onthouding).