‘De jongeren lezen minder’, ‘Deze krant is speciaal voor jongeren’, bah, dat kan toch niet … Jongeren lezen wel, maar lezen voornamelijk onmeetbare bronnen. Bovendien hebben ze in plaats van één bron van nieuws en informatie, er vijf tot tien, waardoor ze niet te controlleren zijn.
Zonder direct een commeciele draai aan te geven: adverteerders zijn hun klanten kwijt bij de kranten. De kranten worden minder gelezen en de schuld ligt zogenaamd bij de redactie, bladspiegel en dat soort apparaten. Conclusie: jongeren/ mensen lezen minder. Kortzichtig noem ik dat.
Niets is minder waar. Ik denk dat jongeren meer informatie tot zich nemen dan welke generatie dan ook, als je van generaties kan spreken. Bovendien maken ze ook nieuws door commentaar en diepte aan te brengen bij nieuwsbronnen als fora en blogs. Het enige probleem wat bladenmakers en kranten hebben is dat jongeren niet de hele krant willen lezen en daarom de krant niet kopen omdat het simpelweg niet rendabel is.
Nieuws wordt vaak opgedeeld in drie delen: daadwerkelijk nieuws (actualiteit), verdieping (achtergronden) en opinie. Die vind men in de zogenaamde verzuilde kranten van tegenwoordig. Als je zegt welke krant je lees, is bijna ook duidelijk welke partij je stemt. Jongeren hebben lak aan die zuilen, niet uit anarchisme, maar omdat er een exponentionele breede mediabron bij is gekomen, sneller, efficienter en door eclectisch leesgedrag (scannen) op maat gemaakt. Een gemiddelde dag van een student bestaat uit het minstens vijf keer controlleren van nu.nl voor het nieuws, daarbij drie keer een site als fok.nl voor de opinie en het ventileren van de eigen mening , en als ze iets niet snappen, dan Googlen of Wikipedia-en ze het even.
Dat ecletisme is natuurlijk niet te vangen in één blad, of site. Nog kan je zeggen dat een wetenschapstudent of wetenschapper alleen maar wetenschap en gerelateerd nieuws leest. Ik ben zelf IT’er (als zoiets bestaat) en lees naast wetenschap, ook veel over psychologie, reclame en ik geef niet veel om opinie (die heb ik zelf al), geef niets om oeverloos gewauwel over oorlog en ellende en ben wat media meer een navelstaarder (ik lul en lees graag over mijn blog, podcasting en nieuwe media).
Heb ik met zo’n profiel een eigen niche gevormd? Gaan mediaconcerns mijn niche invullen met het zoveelste blad wat slecht aansluit op mijn ‘profiel’? Lijkt me een slecht idee. Ik stel voor dat ‘de oude media’ inziet dat wij bestaan en blijven bij hun mooie statige verdiepte bladen en kranten. Die hebben nogsteeds waarde, maar voor een andere reden: het gezicht. Zo’n blad hoeft niet glossie en flitsend met popie-taal te zijn, maar duidelijk, informatierijk en to-the-point. Dat is waar we om hunkeren. Zorg voor hoge kwaliteit, dan we kopen het, zoals we ook nog steeds CD’s voor een veel te hoge prijs kopen als we de muziek écht goed vinden.
Pomme en Kelly
