Samen met Robbert ging ik naar de Augmented Reality Flashmob op de Dam, georganiseerd door Sander Veenhof. Augmented reality legt een ‘laag’ over de realiteit heen, vaak met extra informatie, maar hier in de vorm van 3D superhelden op de Dam.
Category: blog
Vondelparkbrug versneld
Heerlijk begin van het weekend … even over de leuning van de brug van het Vondelpark hangen … Genieten hoor …
Feel that sound, weteringschans
Een heerlijk voorbeeld van “Sound track to your life”, een uitzicht op de Weteringschans in Amsterdam. Dit is het uitzicht vanuit het raam bij mijn werk 🙂 Heerlijk genieten
gadget: de AeroPress espresso maker
Koffie, kwaliteit en eenvoud zijn de steekwoorden van de gadget van deze maand. Ik ga het hebben over de Aerobie AeroPress, dè manier om een echte espresso te maken zonder te vertrouwen op elektriciteit. Daarom is de AeroPress perfect voor ‘on the road’.
Ik ben groot geworden als een theedrinker, ten eerste omdat ik de kick van cafeïne als jong persoon niet nodig had (ik ben nog uit de tijd en regio waar we vertrouwde op slaap om fit te blijven, in plaats van RedBull en wat ze tegenwoordig allemaal nog meer verkopen om nog sneller diabeticus te worden). Nog veel belangrijker dan mijn -helaas tijdelijke- jeugdige energie was de smaak van de koffie die mijn moeder maakte. Het was meestal een slap oplosbakje, of -op zondag- een kopje roodband van de Utrechtse bonenbranders. Je leest het al: de smaak van koffie kon me toen niet bekoren.
Met de stap naar de grote stad en mijn eerste baantje werd ik met één klap het stoom- en koper-tijdperk ingeslingerd. Bij de sollicitatie werd het zaadje van mijn ‘perfecte koffie’ -verslaving gelegd. Ik keek mijn ogen uit toen mijn eerst PZ dame luid pratend over het lawaai van de live gemalen bonen mijn eerste kopje espresso uit het godenstof perste met een machine die zeker twee meter breed was. Het monster van Vibiemme had drie ‘pitten’ en een boiler en leidingen van puur koper. Elk ‘shot’ werd met een kracht van 15 bar door de koffie gejaagd, resulterende in een drankje waarvan je een week kon genieten, voor zowel energie als smaak.
Wow, even herstellen van die flashback. Je leest het al: ik was begiftigd en verwend met de perfecte koffie op het werk. Hoe kon ik -in de zes uur per week dat ik niet op het werk was- mijn dorst lessen met het hongerloon van mijn eerste baantje? Een echt espresso apparaat kostte al snel 300 gulden. Toen hoorde ik van de AeroPress. Het lijkt op een enorme injectie spuit waar koffie uit komt. Het stelt je instaat om heet water onder druk door koffie te jagen, resulterende in een kopje koffie met een echt crema laagje.
Het bereiden van de koffie is zo eenvoudig als iets wat niet moeilijk is. Kook water in een waterkoker, fluitketel, of op een kampvuur, het maakt niet uit. Haal de zuiger uit de AeroPress. In de plaats van de naald is er bij de AeroPress onderaan de cilinder een bakje met gaatjes waarop je een papieren koffiefilter doet, daarop schep je gemalen koffie, gevolgd door heet water. Daarna druk je met gematigde kracht de zuiger in de plastic cilinder, totdat al het water door het filter en de koffie is geperst. Heerlijke koffie (afhankelijk van de maling en de bonensoort) is het resultaat.
Leuke anekdote: De AeroPress is het enige koffie product in het assortiment van Aerobie; ze maken eigenlijk frisbees en jojo’s.
het ‘wat doet dat erin?’-niet-meer-eten dieet
Het is moeilijk om te dieeten en vaak nutteloos als er geen levensstijl verandering bij zit, dat is de reden waarom ik er eigenlijk nooit aan heb gedaan. Toch ga ik er één proberen en dat is het “ingrediëntenlijstjes lezen en spullen met vreemde ingredienten niet kopen”-dieet (we zoeken nog een leuke naam).
Het viel me een hele tijd geleden al eens op: Je leest tijdens het eten uit verveling de lijstjes op de verpakking van  ‘optimel’ en dan valt het op dat er best veel dingen zitten in die je niet verwacht (dus eigenlijk meer SubOptimel). Twee dingen vielen echt op: maiszetmeel en aspartaan. Wacht even, dit is toch yoghurt fruit drank? Dan is de lijst toch: yoghurtculturen, fruitsap, melk en suiker misschien? Wat doen vreemde dingen dan in het drankje? Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ze de meeste van dit soort drankjes ook geen yoghurtdank mogen noemen.
In het kort is het antwoord op de ‘wat doet dat erin’-vraag respectievelijk: vul/ verdikkingsmiddel omdat het drankje verdunt wordt met water en vervanging voor suiker. Nu ben ik niet paranoide over ingrediënten met kreten als: ‘aspartaan is evil’ of ‘mais zetmeel verwekt kanker’. Ik hou echter wel van pure producten (overigens, Mona Puur: niet zo ‘puur’). Het lijkt me dus wel een fijn voornemen om meer pure producten te kopen en minder ‘rommel’.
Goed, vandaag ging de missie los: ik was laat, vanuit het werk de supermarkt in; en dan voordat het product het mandje in mag checken of er glucose-fructose siroop in zit, of gemodificeerd mais zetmeel. Ik heb die twee gekozen om dat ik vind dat mensen gewoon suiker mogen gebruiken en omdat ik graag een bakje erwtensoep wil en geen gemodificeerde maissoep. Die siropen zijn de goedkope variant van suiker en helaas niet zonder reputatie, bovendien vind ik vind suiker gewoon lekkerder en zowel erwtjes als mais hebben hetzelfde effect, maar de een is goedkoper en de ander niet.
Enfin: de uitslag: geen hopjes vla (wat doet mais-zetmeel daarin??), geen erwtensoep (glucosesiroop én maiszetmeel), geen kruitkoek (dito), geen ijsthee (wederom glucosesiroop) en het belangrijkste (dit gaat echt aan mijn hart) geen rozekoek bij de koffie (echt heeel jammer).
Wat nu? Ik ga zoeken, zoeken naar pure en eerlijke (en waarschijnlijk zelfgemaakte) alternatieven, want ik hou wel van lekkere erwtensoep, rozekoek en hopjesvla.