In een delirium lag ik in het oude huis in bed, nog ‘even’ youtube filmpjes kijken… En toen zag ik dit….
Dansende handen op de muziek van Daft Punk, electronica van eind jaren ’90 die een tijd terug nog wat stoere hits hadden in het dance cirquit. Eerst denk je: wat moeten die handen nu? een beetje dijnen, that’s it? en dan komt het .
Even verderop zie je een meisje … sjonges, meisjes … mooi hoor; dansen met een zelfde handigheid en zo mogelijk nog onvoorstelbaardere lenig- en soepelheid dansen op dezelfde muziek … het was een wedstrijd.
Overigens: Daft Punk: heel indrukwekkend life.
Sinds mijn leven overvloedig volstroomt met mooie, dure en lieve dingen, denk ik af en toe: kan het niet iets minder? Een melanchonische gedachte met een snufje nostalgie, een hang naar vroeger, simpel, tonka, houten autos en boomhutten.